Powierzchnia użytkowa, netto i całkowita - jak je obliczyć?
Spis treści:
Każdy marzy o własnym domu, zwłaszcza gdy posiada działkę. Nie każda działka nadaje się jednak pod zabudowę. Wszystko zależy bowiem od gruntu, a sprawdzenie jego stanu wykonuje się robiąc badania geologiczne. Idealną bazą do posadowienia domu jest grunt spoisty. Dom na nim osiada równomiernie, ponieważ jest twardoplastyczny. Budynek posadowiony na takim gruncie będzie trwały, pozwoli Ci to również zminimalizować koszty późniejszych remontów. Co jednak oznacza pojęcie powierzchni użytkowej? Czy możemy tak nazwać powierzchnię pomieszczeń znajdujących się w domu? Co wlicza się do powierzchni użytkowej? Czy powierzchnię użytkową budynku powiększa garaż? Na te pytania odpowiadamy poniżej?
Powierzchnia budynku - obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych
Powierzchnię użytkową mierzy się po wewnętrznej długości ścian pomieszczeń, takich jak pokoje, sypialnie, kuchnia łazienka i pomieszczenia gospodarcze. W skład powierzchni użytkowej nie wchodzi garaż, strych, kotłownia, korytarze, czy klatki schodowe. Dokładne rozporządzenia na temat obliczania powierzchni użytkowej zawarte są w normie PN-ISO 9836:1997. W przypadku pomieszczeń, których wysokość jest niższa niż 1,4 m, nie wlicza się ich do powierzchni użytkowej.
Powierzchnie balkonów i tarasów, które nie są w pełni zabudowane, zaznacza się osobno w dokumentacji budynku. W zależności od celu wykonania pomiaru adekwatna może być inna ustawa, np. ustawa o podatkach i opłatach lokalnych uwzględnia w powierzchni użytkowej piwnice i garaże, a ustawa o podatku od spadków i darowizn wyklucza z obliczeń teren piwnic i klatek schodowych.
Czym jest powierzchnia netto budynku?
Powierzchnia netto również mierzona jest wewnątrz budynku, jednak wlicza się do niej takie elementy, jak ścianki działowe, kanały, rury, czy balkony. W porównaniu z powierzchnią użytkową powierzchnia netto jest większa, ponieważ wlicza się do niej dodatkowe elementy, które można zdemontować. Wartość netto nie obejmuje konstrukcji całego budynku ani drzwi i okien.
Powierzchnia całkowita
Powierzchnia całkowita budynku jest sumą powierzchni całkowitych wszystkich kondygnacji budynku. Jako kondygnacja mogą być traktowane kondygnacje znajdujące się całkowicie lub częściowo poniżej poziomu terenu, kondygnacje powyżej poziomu terenu, poddasza, tarasy, tarasy na dachach, kondygnacje techniczne i kondygnacje magazynowe. Powierzchnię całkowitą kondygnacji mierzy się na poziomie posadzki po zewnętrznym obrysie budynku. Uwzględnia się tynki, okładziny ścienne oraz balustrady. Tym samym jest to największa wartość spośród trzech wymienionych. Jeżeli w obrębie jednej kondygnacji znajdują się pomieszczenia o różnych wysokościach (audytoria, hole, itp. ), to dla każdej wysokości należy oddzielnie obliczać powierzchnie całkowitą.
Jest wiele definicji powierzchni użytkowej, netto i całkowitej. A oto przedstawiamy Państwu kolejne z nich...
Wiele osób przed podjęciem decyzji o wyborze odpowiedniego projektu domu zastanawia się, czym tak naprawdę są spotykane w projektach pojęcia: powierzchnia użytkowa, powierzchnia netto budynku i powierzchnia całkowita budynku. Podpowiadamy więc, czym różnią się między sobą te pojęcia i jak je obliczyć!
Przeglądając gotowe projekty domów inwestor może porównać budynki pod względem różnych kryteriów: ceny, stylu architektonicznego, a także powierzchni. W wielu dokumentach budowlanych spotkać można spotkać się m.in. z takimi informacjami, jak powierzchnia użytkowa, powierzchnia całkowita budynku oraz powierzchnia netto budynku. Co trzeba o nich wiedzieć?
Powierzchnia użytkowa budynku – co to jest?
Powierzchnia użytkowa budynku jest to łączny wewnętrzny metraż wszystkich pomieszczeń, które znajdują się w wykończonym stanie. Sposób obliczania powierzchni użytkowej budynku został określony w rozporządzeniu ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej z 25 kwietnia 2012 r. Zgodnie z zapisami rozporządzenia:
• pomieszczenia o wysokości w świetle równej lub wyższej niż 2,2 metra są w 100% zaliczane do obliczania powierzchni użytkowej,
• pomieszczenia o wysokości w świetle od 1,4 metra do 2,2 metra są zaliczane w 50% do obliczania powierzchni użytkowej;
• pomieszczenia o wysokości w świetle poniżej 1,4 metra lub o skosach poniżej tej wysokości nie są w ogóle wliczane do powierzchni użytkowej budynku.
Ten ostatni punkt jest ważny w przypadków domów jednorodzinnych z poddaszem. W wielu przypadkach ze względu na duże skosy powierzchnia użytkowa poddasza jest znacznie mniejsza niż powierzchnia użytkowa parteru i/lub piętra.
Co ciekawe, istnieją również inne definicje powierzchni użytkowej. Według normy PN-70/B-02365, jest to powierzchnia pomieszczeń, które służą do zaspokojenia potrzeb bezpośrednio związanych z przeznaczeniem budynku na wszystkich kondygnacjach. W tym przypadku powierzchnię wylicza się zgodnie z zasadami rozporządzenia, ale dodatkowo:
• nie zalicza się do nich tarasów czy balkonów jeśli nie są zamknięte ze wszystkich stron,
• wnęki w ścianach do 0,1 m2 pomija się, a powyżej 0,1 m2 – dodaje się.
Zgodnie z zapisami ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, powierzchnia użytkowa to powierzchnia wszystkich pomieszczeń w lokalu – pokoi, kuchni, łazienki, przedpokoju, korytarza – służących zaspokojeniu mieszkalnych i gospodarczych potrzeb lokatora.
Z kolei według ustawy o podatku od spadku i darowizn, powierzchnia użytkowa mierzona jest po wewnętrznej długości ścian pomieszczenia wszystkich kondygnacji, z wyjątkiem szybów dźwigów, powierzchni piwnic oraz klatek schodowych. Do jej wyliczania w tym przypadku również wykorzystuje się zapisy wcześniej wspomnianego rozporządzenia.
Powierzchnia netto budynku – co to jest?
Definicja oraz sposób wyliczania powierzchni netto budynku zostały określone w normie PN-ISO 9836:1997. Określono w niej, że powierzchnia netto budynku to powierzchnia, która jest ogrodzona powierzchniami zamykającymi, przy czym obliczenia wykonuje się w pomieszczeniach w stanie wykończonym na poziomie podłogi.
W pierwszej chwili definicja ta może się wydawać nieco skomplikowana – można ją więc uprościć stwierdzając, że powierzchnia netto budynku to wszystkie znajdujące się w domu pomieszczenia, poddasze, strych, do którego prowadzą stałe schody, a także garaż, piwnice oraz tarasy. Mówiąc jeszcze inaczej, powierzchnia netto to przestrzeń użytkowa budynku liczona po obwodzie wewnętrznym.
Do powierzchni netto budynków nie wlicza się:
• listew przypodłogowych,
• progów,
• otworów drzwiowych i okiennych,
• nisz w elementach zamykających.
Powierzchnia całkowita budynku – co to jest?
Powierzchnia całkowita budynku to suma powierzchni całkowitych wszystkich kondygnacji, liczonych jako powierzchnia ograniczona przez ściany zewnętrzne w stanie wykończonym. Jako kondygnacje uznaje się tu kondygnacje całkowicie i częściowo poniżej powierzchni terenu, powyżej powierzchni terenu, tarasy, poddasza użytkowe i nieużytkowe, kondygnacje techniczne oraz magazynowe.
Do powierzchni całkowitej budynku nie wlicza się:
• występów i wnęk wykonanych w celach estetycznych lub konstrukcyjnych jeśli nie wpływają na powierzchnię netto kondygnacji,
• pustych przestrzeni między dolną częścią budynku a powierzchnią terenu.
A jak konkretnie wyliczana jest powierzchnia całkowita budynku? Obowiązujących zasad jest tu sporo. Przykładowo – jeśli na jednej kondygnacji znajdują się pomieszczenia o różnych wysokościach, to dla każdej z nich należy obliczyć powierzchnię całkowitą oddzielnie, a wymiary liniowe służące do obliczenia powierzchni całkowitej danej kondygnacji należy mierzyć na poziomie posadzki po zewnętrznym konturze budynku. Są to jednak zasady, które tak naprawdę znać muszą jedynie architekci i ekipy budowlane.
Jeśli szukacie swojego wymarzonego domu – o określonej powierzchni, architekturze czy w konkretnej cenie, wystarczy wejść na naszą stronę internetową i skorzystać z praktycznej wyszukiwarki -> https://new-house.com.pl/projekty-domow. Zachęcamy do zapoznania się z naszą niezwykle szeroką ofertą gotowych projektów domów!
