Przyłącze energetyczne – ile kosztuje i jak je uzyskać?

Zacznijmy od tego, że uzyskanie przyłącza energetycznego może zająć nawet kilka miesięcy. Wiele zależy od tego, jaki rodzaj przyłączy jest dostępny w okolicy. Łatwiej jest uzyskać podłączenie do instalacji napowietrznej. Sieć podziemna wymagać będzie kosztownych i czasochłonnych robót ziemnych. Inwestorzy mogą jednak wystąpić o przyłącze tymczasowe, którym dostarczany jest prąd budowlany potrzebny do prowadzenia wszystkich prac budowlanych. To przyłącze można uzyskać zazwyczaj w przeciągu 1-2 miesięcy. Alternatywą dla przyłącza tymczasowego może być agregat prądotwórczy, ale zazwyczaj jest to rozwiązanie dużo droższe. W naszym artykule na temat przyłączy budowlanych możesz dowiedzieć się więcej o formalnościach związanych z uzbrojeniem działki w konkretne przyłącza techniczne: prąd, wodę, kanalizację czy gaz.
Przyłącze tymczasowe oferuje inwestorom prąd budowlany, podczas gdy przyłącze stałe prąd zwykły potrzebny do prawidłowego eksploatowania domu. Oczywiście przyłącze stałe może być wykorzystywane do dostarczania prądu budowlanego, jednak należy pamiętać o tym, że obowiązują tu inne taryfy. Nie jest możliwe prowadzenie prac budowalnych z pomocą energii elektrycznej dostarczanej na podstawie umowy o prąd zwykły.
Występując w wnioskiem o warunki przyłączenia do sieci energetycznej należy podać moc, jakiej będzie potrzebował nasz dom. Oblicza się ją na podstawie urządzeń oraz instalacji, które będą zasilane energią elektryczną. Dla większości domów, w przypadku trójfazowego licznika w zupełności wystarczy moc 12 lub 16 kW. Więcej energii elektrycznej mogą wymagać domy, w których zastosowana będzie elektryczna instalacja grzewcza. W takich sytuacjach moc przyłączeniowa nie powinna być niższa, niż 25 kW. Gotowe projekty domów zawierając charakterystykę energetyczną, która określa zapotrzebowanie budynku na prąd. W związku z tym, decyzję związaną z wyborem mocy przyłącza można podjąć na podstawie informacji zawartych w charakterystyce energetycznej.
Prąd zwykły nie może być wykorzystywany do prac budowlanych. Niezbędne jest podpisanie umowy o prąd budowlany. Czym różnią się te dwa rodzaje prądu? W zasadzie tylko ceną. Prąd zwykły jest dużo tańszy od prądu budowlanego. Posłużmy się przykładem cen obecnych w PGE. W taryfie całodobowej G11 opłata za kWh wynosi 0,2553 zł. W przypadku taryfy dwustrefowej ceny zależą od miasta i przyjmują wartości ok. 0,28 – 0,30 zł w dzień (lub w godzinach szczytu) oraz 0,19 zł w nocy (lub poza szczytem). W przypadku prądu budowlanego, w taryfie jednostrefowej zapłacimy ok. 0,5166 zł za kWh, natomiast w taryfach dwustrefowych są to stawki od 0,61 do 0,6988 w szczycie oraz od 0,4344 do 0,4577 poza szczytem. Prąd budowlany jest zatem nawet dwukrotnie droższy.
Budowa domu to złożony proces podzielony na wiele etapów. Pierwszym z nich jest przygotowanie do budowy. Załatwia się tutaj wszelkie formalności potrzebne do rozpoczęcia prac, a zatem wnioskuje o przyłącza, a także o wydanie pozwolenia na budowę domu. Aby uzyskać przyłącze energetyczne, należy wybrać się do zakładu energetycznego i złożyć wniosek o warunki przyłączenia do sieci energetycznej. Taki wniosek można złożyć u wszystkich dostawców energii, aby poznać różne oferty. W warunkach przyłączenia można znaleźć informacje o orientacyjnym czasie oczekiwania. Jeśli zaoferowane warunki nam odpowiadają, wystarczy podpisać umowę z dostawcą energii. W artykule o budowie domu możesz dowiedzieć się więcej o poszczególnych etapach realizacji projektu w technologii budowlanej, z uwzględnieniem wszystkich prac na etapie przygotowań.
Koszty przyłącza zależą od rodzaju przyłącza (napowietrzne lub kablowe), długości przyłącza, a także mocy. Przyłącze kablowe jest droższe i waha się od 150 do 200 złotych za każdy 1 kW mocy. A zatem w przypadku przyłącza o mocy 16 kW koszty wyniosą od 2400 do 3200 złotych. W przypadku przyłączy napowietrznych ceny wahają się od 100 do 150 złotych za 1 kW mocy, a zatem w przypadku przyłącza 16 kW zapłacimy od 1600 do 2400 złotych. Stawki te są standardowe dla przyłączy o długości do 200 metrów. W przypadku dłuższych przyłączy trzeba będzie zapłacić nawet 50 – 100 złotych za każdy kolejny metr przyłącza.