Strop Teriva - charakterystyka

Teriva to rodzaj stropu gęstożebrowego zbudowanego z prefabrykowanych belek kratownicowych. Wolne przestrzenie pomiędzy belkami wypełnia się pustakami. Tego typu stropy odznaczają się stosunkowo niską wagą w porównaniu ze stropami monolitycznymi. Na przestrzeni lat pojawiło się kilka rodzajów stropów Teriva o nieco innej charakterystyce, co poszerza zakres zastosowań. W tym artykule tłumaczymy, czym się charakteryzuje strop Teriva, a także wskazujemy mocne i słabe strony tego rozwiązania.

W jaki sposób zbudowany jest strop Teriva?

Podstawą stropów Teriva są prefabrykowane belki kratownicowe umiejscowione pomiędzy ścianami nośnymi budynku. Odległości pomiędzy belkami wynoszą ok. 40 - 60 cm. Wolne przestrzenie między nimi są wypełniane pustakami. Następnie całość zalewa się warstwą nadbetonu, która usztywnia konstrukcję i nadaje jej docelowej wytrzymałości. Grubość stropu Teriva wynosi zazwyczaj od 24 do 34 cm, w zależności od zastosowanych belek. Choć do budowy tego stropu wykorzystuje się elementy prefabrykowane, to sam proces budowy jest dość czasochłonny, głównie przez konieczność zastosowania licznych podpór oraz szalunków potrzebnych do położenia poszczególnych elementów konstrukcyjnych. Zaletą jest jednak to, że do wykonania stropu gęstożebrowego Teriva niepotrzebny jest sprzęt ciężki.

Rodzaje stropów gęstożebrowych Teriva

Na przestrzeni lat pojawiło się kilka rodzajów stropów Teriva różniących się parametrami belek i pustaków. Różny jest także osiowy rozstaw belek, grubość finalnego stropu, jak również rozpiętość modularna. Początkowo stosowane były stropy Teriva I określane również jako Teriva 4.0. Do ich budowy wykorzystywało się belki o szerokości nieco powyżej 50 cm i wysokości ok. 20 cm. Puste przestrzenie wypełniało się pustakami o wymiarach 21x52x24 cm. Minusem stropów Teriva I była mała rozpiętość modularna stropu ograniczona do 6,0 m. Dlatego następne odmiany Teriva Nova oraz Teriva I Bis skupiały się na zwiększeniu rozpiętości modularnej do wartości 7,2 m.

Następnie wprowadzono na rynek stropy Teriva II nazywane również Teriva 6.0. Główną różnicą w porównaniu ze stropem Teriva I był zmniejszony rozstaw belek do 45 cm. W związku z tym należało również zastosować mniejsze pustaki o wymiarach: 30x37x23 cm. Warto nadmienić, że na bardzo zbliżonych zasadach konstruowany jest strop Teriva I Bis, z tą różnicą, że stosuje się niższe belki i pustaki, dzięki czemu grubość stropu wynosi 28 cm. W przypadku stropów Teriva II jest to aż 34 cm. Taki stop jest bardziej wytrzymały i zapewnia większą nośność, ale jest również wyraźnie cięższy. Warto jednak nadmienić, że stropy Teriva II są najczęściej wykorzystywane we współczesnym budownictwie. Strop Teriva III odznacza się identycznymi parametrami, co Teriva II. Stosuje się tutaj te same pustaki, identyczny rozstaw belek, a grubość również wynosi 34 cm. Jedyną różnicą są bardziej wytrzymałe belki kratownicowe, które pozwalają uzyskać jeszcze większą nośność i odporność na obciążenia.

Czym charakteryzuje się strop Teriva?

Stropy Teriva oferują bardzo wysoką wytrzymałość i odporność na różne rodzaje obciążeń. Zachowują przy tym relatywni niską wagę, która wynosi 230 kg na m2 w przypadku stropów Teriva I i Teriva Nova, 380 kg na m2 w przypadku Teriva I Bis oraz 390 kg na m2 w przypadku stropów Teriva Ii i Teriva III. Obciążenie użytkowe dla wszystkich stropów z grupy Teriva I wynosi 150 kg na m2, natomiast w przypadku stropów Teriva II i Teriva III jest to odpowiednio 300 i 500 kg na m2. Rozpiętość modularna dla stropów Teriva wynosi od 6 metrów dla stropów Teriva I do 7,8 metra dla stropów Teriva II. Do budowy stropów Teriva najczęściej wykorzystuje się pustaki ceramiczne, aczkolwiek można zastosować pełne bloczki betonowe dla lepszej izolacyjności akustycznej. Warstwę nadbetonu wykonuje się z betonu o klasie C12/15. Grubość warstwy nadbetonu w zależności od rodzaju stropu wynosi zwykle od 3 do 5 cm.

Jakie zalety oferuje strop Teriva?

Stropy gęstożebrowe Teriva oferują bardzo wysoką wytrzymałość i odporność na obciążenia, a jednocześnie są wyraźnie lżejsze od stropów monolitycznych, dzięki czemu stanowią mniejsze obciążenie dla konstrukcji nośnej budynku. Do ich budowy niepotrzebny jest ciężki sprzęt - wszystkie elementy mogą być przenoszone ręcznie. Kolejnym atutem jest duża dostępność prefabrykatów oraz mniejsze zużycie materiału, dzięki czemu wykonanie takiego stopu jest zazwyczaj tańsze od stropów monolitycznych. Do tego dochodzi kilka rozwiązań konstrukcyjnych, co poszerza zakres zastosowań. Atutem jest niewątpliwie to, że strop Teriva można stosować w miejscach z ograniczonym dostępem, gdzie nie da się zastosować ciężkiego sprzętu.

Jakie są wady stropów gęstożebrowych Teriva?

Strop Teriva to rozwiązanie posiadające jednak pewne wady. Przede wszystkim jego wykonanie jest dość czasochłonne, ponieważ konieczne jest zastosowanie licznych wsporników oraz szalunków. Aby uzyskać optymalną wytrzymałość konstrukcji potrzebna jest także staranna pielęgnacja nadbetonu. To wszystko sprawia, że koszty robocizny są znaczące. Jednocześnie, strop Teriva musi być wznoszony przez doświadczonych i wykwalifikowanych fachowców, ponieważ wszelkie błędy popełnione na etapie budowy mogą skutkować zwiększoną tendencją do klawiszowania. W wyniku klawiszowania na suficie pojawiają się charakterystyczne pęknięcia wzdłuż linii belek.