Tynk wewnętrzny – rodzaje i zastosowania

Tynkowanie to jeden z ważniejszych etapów wykańczania wnętrz. Aby stały się one eleganckie i funkcjonalne należy dobrać odpowiedni rodzaj tynku, którego właściwości będą dostosowane do warunków panujących we wnętrzu. Biorąc pod uwagę szeroki wybór tynków wewnętrznych, wybór wcale nie jest tak prosty, jak mogłoby się wydawać. W tym artykule omówimy najpopularniejsze tynki wewnętrzne oraz wskażemy ich zastosowania w domu.

Jaką funkcję pełni tynk wewnętrzny?

Tynki wewnętrzne wykańczają i wygładzają ściany, sufity oraz inne elementy konstrukcyjne, które następnie zostaną wykończone zgodnie z wybraną aranżacją. Mogą zostać pomalowane farbą, wytapetowane, jak również obłożone płytkami. Tynk wewnętrzny tworzy gładkie podłoże, odpowiednie do rodzaju wykończenia. Jedną z podstawowych funkcji tynków wewnętrznych jest także ochrona ścian przed wilgocią oraz innymi czynnikami zewnętrznymi. Każdy tyk posiada jednak określone właściwości i z tego względu musi być dostosowany do specyfiki pomieszczenia.

Tynki mogą również pełnić funkcje dekoracyjną. Do wyboru są zarówno idealnie gładkie tynki odpowiednie pod malowanie lub tapetowanie, jak również tynki strukturalne, z pomocą których można nadać ścianie określoną fakturę, np. popularnego „baranka”.

Rodzaje i zastosowania tynków wewnętrznych

Trzy najważniejsze rodzaje tynków wewnętrznych to: tynki cementowo-wapienne, tynki wapienne oraz tynki gipsowe. To one wiodą prym w trakcie wykańczania lub remontowania wnętrz. Tynki wewnętrzne dobiera się pod kątem wielu czynników: rodzaju ścian, stopnia wilgoci w pomieszczeniu, podatności na uszkodzenia mechaniczne, docelowego sposobu wykańczania ścian, a także powierzchni wnętrza. Poniżej omawiamy trzy najpopularniejsze rodzaje tynków wewnętrznych, a także wskazujemy ich zastosowania w domach jednorodzinnych i mieszkaniach.

Tynk cementowo-wapienny

Tynki cementowo-wapienne uchodzą za najbardziej uniwersalne, ponieważ doskonale sprawdzają się nie tylko w pomieszczeniach dziennych i sypialniach, ale również w pomieszczeniach o podwyższonej wilgoci, w tym również w łazienkach i kuchniach. Stanowią dobry podkład pod farbę, tapetę oraz płytki. Tynki cementowo-wapienne można nakładać ręcznie lub maszynowo na podłoże o stopniu wilgotności nie większym niż 3%. W przypadku wykańczania ścian ceramicznych zwykle stosuje się dwa cykle technologiczne: cienką obrzutkę oraz narzut. Warstwa tynku cementowo-wapiennego mieści się w przedziale 15 – 20 mm, choć w razie potrzeby można zastosować także grubszą warstwę. Dostępne są różnorodne odmiany różniące się granulacją i rodzajem kruszywa, co wpływa na dokładne właściwości i wygląd. Minusem tynków cementowo-wapiennych jest długi okres schnięcia.

Tynk wapienny

Tynki wapienne często stosuje się na stary tynk. Doskonale sprawdzą się w pomieszczeniach dziennych oraz sypialniach, a nieco gorzej w kuchni czy korytarzu. Nie zaleca się stosowania w łazienkach. Tynki wapienne można nakładać na większość podłoży mineralnych, w tym pustaki ceramiczne i beton. Zapewniają dobrą przepuszczalność pary wodnej, dzięki czemu korzystnie wpływają na mikroklimat wnętrza. Są nakładane w dwóch warstwach, przy czym druga warstwa jest wzbogacona o mączkę marmurową, celem uzyskanie gładkiej powierzchni. Tynki wapiennie wiążą się dość długo i są odporne na skurcz podczas schnięcia. Jeśli chodzi o minusy, są mniej odporne na wilgoć i bardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne w porównaniu z tynkami cementowo-wapiennymi.

Tynk gipsowy

To wymagający rodzaj tynku wewnętrznego. Stosuje się go wyłącznie w suchych pomieszczeniach, ponieważ jest szczególnie wrażliwy na oddziaływanie wilgoci. Nie sprawdzi się zatem w kuchni czy łazience. Dodatkowo, tynki gipsowe są odpowiednim podłożem pod farbę i tapety, ale na pewno nie sprawdzą się jako podłoże pod ciężkie płytki. Tynk gipsowy wiąże się bardzo szybko, przez co najlepiej jest nakładać go agregatem. Zwykle tynkuje się mniejsze fragmenty ściany, ponieważ w jednym cyklu technologicznym trzeba tynk zatrzeć. Wprawy wymaga także szlifowanie i gładzenie tego tynku. Dużym plusem jest to, że tynki gipsowe dają bardzo gładką powierzchnię i schną już po kilkunastu dniach. Tynki gipsowe rzadziej stosuje się w nowych domach, a często przy remontach.

Jak wybrać odpowiedni tynk wewnętrzny?

Wybór tynku wewnętrznego zależy w dużej mierze od tego, czy wykańczamy nowe pomieszczenia, czy też remontujemy stare wnętrza. Należy wziąć pod uwagę rodzaj podłoża, jego powierzchnię, a także stopień wilgotności. Kolejną kwestią jest podatność ścian w danym wnętrzu na uszkodzenia mechaniczne. Powyżej opisaliśmy jedynie najważniejsze rodzaje tynków wewnętrznych, ale warto zaznaczyć, że są one dostępne w różnych odmianach, dzięki czemu łatwiej jest dobrać tynk po kątem specyfiki wykańczanego lub remontowanego pomieszczenia. Wpływ na wybór ma także docelowe wykończenie ściany. Najlepiej jest zatem skonsultować ten wybór z fachowcem, który postara się dobrać optymalny tynk wewnętrzny pod katem specyfiki pomieszczenia i Twoich potrzeb.