Technologia białej wanny – jak powstaje takie podpiwniczenie?

Podpiwniczenie budynku wymaga odpowiedniej hydroizolacji, która zabezpieczy pomieszczenia znajdujące się pod ziemią przed zawilgoceniem i przeciekami. Takie problemy pojawiają się na skutek wód opadowych i roztopowych, jak również na skutek wysokiego poziomu wód gruntowych. Technologia białej wanny to jedna z technik izolacji przeciwwodnej konstrukcji podziemnych. W tym artykule dowiesz się, na czym dokładnie polega ten system.

Czym właściwie jest technologia białej wanny?

Technologia białej wanny to technologia hydroizolacyjna podziemnych konstrukcji, w której nie stosuje się hydroizolacji ciężkiej w formie membran i pap. Przeciwwodną zaporą ma być w tym przypadku sam beton konstrukcyjny o wysokiej klasie wodoszczelności. W ten sposób można ograniczyć grubość elementów konstrukcyjnych i zmniejszyć tym samym obciążenia oddziałujące na grunt. Izolację przeciwwodną i przeciwwilgociową w postaci wodoszczelnego betonu można zastosować w podpiwniczeniu budynku. Na wstępnie należy jednak zaznaczyć, że technologia ta wymaga ogromnej precyzji, a beton musi posiadać określone parametry techniczne. Dodatkowo, jest to technologia, która nie wybacza błędów, a usuwanie nieszczelności w przyszłości jest bardzo problematyczne.

Jakie parametry musi posiadać beton wodoszczelny?

Podstawą izolacji w technologii białej wanny jest wodoszczelny beton o wysokiej klasie. Absolutnym minimum jest beton klasy C25/30, ale często stosuje się wyższe klasy. Stopień wodoszczelności to minimum W8. Musi to być beton towarowy produkowany w betoniarni na specjalistycznych węzłach betoniarskich w oparciu o recepturę przygotowaną przez technologa. Następnie, taki beton jest transportowany na plac budowy z pomocą betonowozu. Projekt musi zakładać przerwy technologiczne i dylatacyjne, a w newralgicznych punktach często stosuje się materiały uszczelniające.

Aby wodoszczelny beton zdał egzamin, odpowiednimi parametrami technicznymi odznaczać się muszą także same elementy konstrukcyjne. Płyta fundamentowa powinna mieć grubość przynajmniej 25 cm, natomiast dla ścian fundamentowych jest to min. 24 cm. Beton musi być odpowiednio zbrojony i niezbędne są dozbrojenia przeciwskurczowe i przeciwkarbowe. Na chudym betonie będącym podstawą stabilizującą dla płyty należy zastosować jakościową folię poślizgową. Sam proces betonowania musi być podzielony na etapy z zachowaniem przerw technologicznych.

Jakie korzyści oferuje technologia białej wanny?

Jako największe zalety technologii białej wanny podaje się przede wszystkim mniejszą grubość elementów konstrukcyjnych, krótszy czas budowy podpiwniczenia, jak również niższe koszty. Jest to technologia stosowana od wielu lat i co ważne, rozwój technologiczny pozwolił na jej usprawnienie i dopracowanie, dzięki czemu jest ona dużo lepsza, aniżeli jeszcze kilkanaście lat temu. Tymczasem krytyka technologii białej wanny w dużej mierze dotyczy właśnie starej technologii, która rzeczywiście posiadała słabe strony i w wielu przypadkach nastręczała inwestorom sporo trudności. Dobrze wykonana hydroizolacja w technologii białej wanny zapewni suchą i bezpieczną piwnicę.

Jakie są ograniczenia tej techniki hydroizolacyjnej?

Jako minus wielu krytyków wymienia wrażliwość konstrukcji w punktach newralgicznych, a mianowicie w miejscach, gdzie elementy przyłączy oraz instalacji przechodzą przez ścianę. To właśnie te miejsca są najbardziej narażone na przecieki. W praktyce, zastosowanie odpowiednich materiałów uszczelniających pozwala skutecznie wyeliminować ten problem. Nie ulega jednak wątpliwości, że technologia białej wanny wymaga ogromnego doświadczenia i fachowości na etapie budowy, a wszelkie błędy konstrukcyjne mogą okazać się poważne w skutkach, jako iż uszczelnienia konstrukcji w przyszłości będzie możliwe wyłącznie od wewnątrz. Technologia ta posiada również pewne ograniczenia i bardzo trudne warunki wodno-gruntowe eliminują możliwość jej zastosowania.

Czy technologia białej wanny to dobre rozwiązanie?

Tak jak w wielu innych rozważaniach związanych z technologiami budowlanymi, odpowiedź brzmi: to zależy. Technologia białej wanny to rozwiązanie znane od wielu lat mające wielu sprzymierzeńców, ale i wielu krytyków. Ci pierwsi argumentują swoje racje krótszym czasem budowy, niższymi kosztami oraz nowoczesnymi technologiami, które nie były dostępne dawniej. Z kolei ci drudzy zauważają, że „biała wanna” ma tendencje do przeciekania, zwłaszcza w okolicach przejść instalacyjnych przez ściany, a także jest to technologia wymagająca ogromnej precyzji i doświadczonych fachowców.

Wiele zależy od warunków wodno-gruntowych panujących na terenie działki budowlanej. Jeśli grunt jest przepuszczalny i nie zatrzymuje wody w płytkich warstwach, a ponadto nie zachodzi problem wysokiego poziomu wód gruntowych. wówczas technologia białej wanny spisze się doskonale. Jeśli grunt jest bardzo niechłonny i z trudem przepuszcza wody opadowe i gruntowe, wówczas można pomyśleć o drenażu opaskowym, który będzie odprowadzać wilgoć w inne miejsce działki. Technologia białej wanny nie jest jednak wskazana w przypadku pochyłego terenu oraz wysokiego poziomu wód gruntowych, gdzie napór wody na beton mógłby być długotrwały i silny.