Stan zero budynku – jakie prace zostaną wykonane na tym etapie?

W trakcie budowy domu możemy wyróżnić kilka kluczowych etapów. Pierwszym etapem, de facto nie kwalifikującym się jeszcze do samych prac budowlanych, jest przygotowanie działki budowlanej pod przyszłe prace. Jeśli chodzi o pierwszy etap właściwych prac, są to roboty ziemne oraz budowa fundamentów. Po zakończeniu tych prac osiągnięty zostanie właśnie stan zero budynku. Jest to pozycja wyjściowa do prac związanych z wymurowaniem ścian, stropów, żelbetowych schodów, a następnie konstrukcji dachu. Tak uzyskany zostanie stan surowy otwarty. Po wstawieniu okien i drzwi zewnętrznych oraz po realizacji pokrycia dachowego uzyskamy stan surowy zamknięty. Wszystkie prace związane z ociepleniem budynku i montażem poszczególnych sieci pozwala na uzyskanie stanu deweloperskiego, po którym zostaje nam już tylko wykończenie domu. I tak, krok po kroku dochodzimy do wymarzonego domu pod klucz.
Stan zerowy budynku odnosi się do zrealizowania wszystkich prac, które pozwalają na osiągnięcie punktu zero, czyli wysokości, na której ma się znaleźć podłoga przyszłego budynku. Zgodnie z definicją, stan zerowym budynku określamy moment, w którym prace budowlane zostają ukończone aż do poziomu płyty parteru. To ważny kamień milowy w procesie budowy domu. Inwestor widzi już bowiem obrys swojego przyszłego domu, a także przebieg przyszłych ścian nośnych wewnątrz budynku. Pojęcie stanu zerowego odnosi się do punktu zero, czyli punktu, który wyznacza wysokość, na której znajdować się będzie podłoga na parterze.
Choć „gołe” fundamenty wystające ponad poziom gruntu o tym nie świadczą, to osiągnięcie stanu zerowego wymaga sporego nakładu prac. Aby mówić o kompletnym stanie zerowym, zrealizować należy następujące roboty budowlane:
Powyższe prace wykonuje się w przypadku tradycyjnych ław i ścian fundamentowych. Zakres prac może być jednak znacznie szerszy, jeśli zmagamy się z problematycznymi warunkami wodno-gruntowymi. Wówczas konieczne może się okazać wykonanie fundamentu pośredniego (np. pali fundamentowych) czy też drenażu opaskowego dookoła fundamentów.
Inwestorzy rozpoczynający budowę domu latem zastanawiają się, ile prac uda się zrealizować przed nadejściem zimy. Stan zero budynku można osiągnąć stosunkowo szybko, ponieważ w zdecydowane większości przypadków wszystkie prace począwszy od równania terenu po wykonanie warstwy podkładowej pod podłogę wykonuje się w przeciągu 1-2 miesięcy. Jeśli inwestor planuj budowę domu z zimowaniem, czyli wstrzymaniem prac na okres zimowy, wówczas skończony stan zero budynku to dobry moment, aby przygotować budynek na zimowanie. Dalsze prace ukierunkowane na osiągnięcie stanu surowego w przypadku technologii murowanej zajmują ok. 3-4 miesięcy.
Koszty uzyskania stanu zero budynku mogą być bardzo zróżnicowane. Wiele zależy od kubatury budynku, rodzaju fundamentów, a także warunków wodno-gruntowych. Niesprzyjające warunki wodno-gruntowe mogą podnieść koszty uzyskania stanu zerowego nawet o kilkadziesiąt procent. Zakładając jednak sprzyjające warunki wodno-gruntowe oraz budowę przeciętnego domu o powierzchni ok. 100 – 150 m2, osiągnięcie stanu zerowego to koszt rzędu 50 – 60 tys. złotych. Najtańszym rodzajem fundamentów pod domy jednorodzinne są tradycyjne ławy i ściany fundamentowe. Zakładając, że budynek będzie posadowiony na płycie fundamentowej, trzeba liczyć się z kosztami rzędu 70 – 80 tys. złotych. Przed rozpoczęciem budowy domu inwestor dysponuje harmonogramem, w którym uwzględnione będą wszystkie materiały oraz prace budowlane, które będą wymagane do uzyskania stanu zero budynku.