Przezierne elementy ścian i dachów są ostatnimi czasy wyjątkowo modne i pożądane na etapie projektowania domu. Nic dziwnego, ponieważ są one niezwykle estetyczne i pozwalają na optyczne powiększenie przestrzeni. Są to jednak elementy budynku, które generują największe straty ciepła. Związane jest to ze zdecydowanie mniejszymi właściwościami izolacyjnymi w porównaniu do zwykłych ścian. Ponadto źle obsadzone okna mogą powodować powstawanie mostków cieplnych. Jeśli jednak będziemy pamiętać o kilku istotnych kwestiach, zastosowanie przeszklonych przegród w naszym domu nie będzie generowało większych wydatków związanych z jego ogrzewaniem.

Z czego składają się szklane przegrody?

Szklane przegrody składają się z dwóch części: przeziernej, która jest niczym innym jak zestawem szyb, a także z części nieprzeziernej, na którą składać się mogą ramy okien, drzwi itd. O tym, jakie straty ciepła generować będą okna, mówi nam współczynnik przenikania ciepła Uw.

Warto wiedzieć, że im niższym współczynnikiem przenikania ciepła charakteryzują się nasze szklane przegrody, tym będą one lepszymi izolatorami. Jednak nie tylko to wpływa na zmniejszenie marnowania ciepła. Równie istotny jest montaż ram okien. Największe starty ciepła generowane są wtedy, kiedy przeszklenia osadzone są w warstwie izolacji cieplnej albo na granicy muru i izolacji. Ponadto w domach, które posiadają wysokie parametry energooszczędności, przeszklenia nie będą wspomagać wentylacji pomieszczeń. A to z powodu braku możliwości ich otwierania. Ich uszczelki są zaprojektowane w taki sposób, aby nie powstawały żadne ubytki czy mostki cieplne, przez które uchodziłoby ciepło.

Ramy okien

Ramy okien i innych przeszkleń są najbardziej rozstrzygającym fragmentem ich konstrukcji, jeśli chodzi o współczynnik przenikania ciepła. Jednak straty ciepła przez nie generowane możemy zminimalizować, biorąc pod uwagę:

• grubość kształtowników,
• układ pustek tzw. komór w kształtownikach,
• uzupełnienie komór w kształtownikach izolacją cieplną,
• właściwe ustawienie (zagłębienie) oszklenia,
• zwiększenie izolacji cieplnej w obrębie krawędzi przeszklenia przy pomocy izolatorów z kompozytu piankowego.

Jeśli grubość kształtowników będzie większa, wraz z nią powiększy się ilość pustek. To daje nam możliwość odpowiedniego ich rozmieszczenia i zwiększenia termoizolacji ramy okna. Warto wspomnieć, że obecnie na rynku okna posiadają dodatkową izolację ramy okiennej.

Oszklenia

Z racji, iż oszklenie stanowi jakieś 70% powierzchni okna czy innej przeziernej przegrody, a nawet więcej, jeśli mówimy o lekkich ścianach osłonowych na bazie konstrukcji słupowo-ryglowej, to trzeba mieć na uwadze, jak duże straty ciepła może ono generować.

Na rynku znaleźć możemy trzy rodzaje pakietów szybowych. Należą do nich jednokomorowe, posiadające współczynnik przenikania ciepła Ug 1,0 W/(m2K), dwukomorowe o współczynniku 0,3 – 0,7 W/(m2K) i trzykomorowe o współczynniku 0,3 – 0,7 W/(m2K).

Pomiędzy szybami umieszcza się gaz, który ma dobre właściwości izolacyjne. Im większa jego masa atomowa, tym będzie on skuteczniejszym izolatorem. Do najpowszechniejszych należą argon, krypton i ksenon, jednak to ten pierwszy jest najczęściej stosowany w termoizolacji okien.

Szyby, które znajdziemy na rynku, charakteryzują się także różnymi właściwościami związanymi z przepuszczaniem i odbijaniem światła. To wbrew pozorom ma również znaczący wpływ na to, jakie straty ciepła generować będą okna. Ciekawym przykładem są szyby niskoemisyjne, które odbijają światło z powrotem do środka budynku. Dzięki temu tracimy znacznie mniej ciepła, a nawet jesteśmy w stanie dzięki temu rozwiązaniu biernie pozyskiwać energię cieplną, co z kolei jest bardzo przydatne w zimowych miesiącach, kiedy to jego straty są największe. Co więcej, przeszklenia niskoemisyjne są w stanie przepuszczać promieniowanie z zewnątrz, lecz nie pozwalają na jego przenikanie na zewnątrz.

Innym ciekawym przykładem są szyby refleksyjne, które są przeszkleniami przeciwsłonecznymi. Ich powłoka odbija promienie słoneczne lub jest w stanie przepuszczać tylko ich część, która znajduje się w paśmie widzialnym. Dzięki ich zastosowaniu możemy zmniejszyć przenikanie podczerwieni i ultrafioletu do pomieszczeń.

W oszkleniach również istotne są ramki dystansowe. Ich zadaniem jest możliwość implementacji materiału absorbującego parę wodną, którego rolą jest osuszenie gazu, który umieszczony jest między szybami. Ramki dystansowe najczęściej wykonane są z aluminium bądź ze stali nierdzewnej. Posiadają one niewielkie otwory od strony komory. To właśnie dzięki nim absorber wilgoci może działać. Ramki wykonane z aluminium są jednak mostkami cieplnymi. Aby uniknąć ich powstawania i w konsekwencji uniknąć strat ciepła wynikających z ich istnienia, coraz częściej stosuje się tzw. ciepłe ramki, które powstają z tworzyw sztucznych, ponieważ nie przewodzą one tak bardzo ciepła w porównaniu do aluminium.

Podsumowanie

Jak więc łatwo zauważyć, to, jak duże straty ciepła będą generowane przez przezierne elementy naszych ścian i dachów, uzależnione jest od rodzaju ramki dystansowej, gazu zastosowanego w przestrzeni międzyszybowej, od głębokości osadzenia szyby w profilu i współczynnika przenikania ciepła profilu, z którego powstaje rama okna. Koniecznie trzeba pamiętać o tym, że im głębiej osadzona jest szyba, tym mniejszy jest udział strat ciepła w oknie przez jej krawędzie.