Powierzchnia biologicznie czynna. Czym jest?

Planując wykorzystanie działki budowlanej skupiamy się przede wszystkim na znalezieniu optymalnego usytuowania domu oraz podjazdu. W drugiej kolejności planujemy aranżację ogrodu, alejek, miejsc rekreacyjnych. Projekt zagospodarowaniu terenu musi również uwzględniać powierzchnię biologicznie czynną. O tym, czym jest ta powierzchnia oraz na co powinien zwrócić uwagę inwestor, dowiesz się w tym artykule.

Definicja prawna powierzchni biologicznie czynnej

Definicję powierzchni biologicznie czynnej odnajdziemy w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane. Zgodnie z rozporządzeniem, teren biologicznie czynny to teren z nawierzchnią ziemną urządzoną w sposób zapewniający naturalną wegetację, a także: wody powierzchniowe i 50% powierzchni tarasów i stropodachów, na których przynajmniej 10m2 zajmują trawniki i kwietniki. Powierzchnia biologicznie czynna powinna stanowić przynajmniej 25% powierzchni działki, chyba, że MPZP lub decyzja o warunkach zabudowy stanowią inaczej.

Co możemy zaliczyć jako powierzchnię biologicznie czynną?

Powierzchnią biologicznie czynną są m.in.: trawnik, rabaty ziemne i żwirowe, grunty obsadzone drzewami i krzewami, a także powierzchnie utwardzone kratami, pomiędzy którymi mogą rosnąć rośliny. Terenem biologicznie czynnym są także wody powierzchniowe, a zatem oczko wodne lub staw. Do tego dochodzą dachy zielone pokryte trawnikami lub kwietnikami, pod warunkiem, że zajmują one przynajmniej 10m2 powierzchni dachu. Powierzchnią czynną biologicznie nie są natomiast utwardzone alejki lub podjazdy na stałe związane z gruntem. Wyjątkiem są tutaj wspomniane już kraty, a także płyty ażurowe, pomiędzy którymi mogą rosnąć rośliny.

Powierzchnia biologicznie czynna w MPZP

Sposób, w jaki możemy zagospodarować działkę budowlaną zależy oczywiście od miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub od decyzji o warunkach zabudowy. Znajdziemy tu chociażby wskaźnik powierzchni zabudowy, który informuje o tym, jak dużą powierzchnię mogą mieć w sumie obiekty na działce. MPZP może również posiadać zapis o wymaganej powierzchni biologicznie czynnej. W naszym artykule na temat pozwolenia na budowę (https://new-house.com.pl/pozwolenie-na-budowe) możesz dowiedzieć się więcej na temat tego, jak stworzyć projekt budowlany potrzebny do otrzymania pozwolenia. Częścią takiego projektu jest projekt zagospodarowania terenu lub działki, w którym należy zaznaczyć powierzchnię biologicznie czynną.

Jak już wspomnieliśmy, zgodnie z przepisami budowlanymi przynajmniej 25% powierzchni działki budowlanej powinien stanowić teren biologicznie czynny. W praktyce jednak, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego często nakazuje inwestorom zachowanie przynajmniej 40, 50, a nawet 70% terenu biologicznie czynnego. Zazwyczaj im większa jest powierzchnia działki budowlanej, tym większy jest wymóg takiego terenu.

Powierzchnia biologicznie czynna a podatek deszczowy

W 2021 roku zaostrzono przepisy związane z podatkiem deszczowym. Obecnie dotyczy on wszystkich właścicieli działek o powierzchni powyżej 600m2, na których zabudowano ponad 50% powierzchni. Na tak małej działce wykorzystanie 50% na zabudowę nie należy do rzadkości, o czym doskonale zdawali sobie sprawę ustawodawcy. Opłaty z tytułu podatku deszczowego mogą być bardzo wysokie, dlatego warto zawczasu pamiętać o obowiązującym prawie. Unikniemy podatku, jeśli ponad 50% powierzchni działki będzie stanowić powierzchnia biologicznie czynna. Innym sposobem jest inwestycja w instalację poprawiającą małą retencję, np. w zbiornik retencyjny.

W jaki sposób zwiększyć powierzchnię biologicznie czynną?

Kluczem do sukcesu jest przemyślany projekt zagospodarowania terenu. Optymalne usytuowanie domu względem bramy pozwala ograniczyć powierzchnię, jaką musimy przeznaczyć na podjazd. Do tego dochodzi możliwość wygospodarowania miejsca na oczko wodne lub inny zbiornik retencyjny. Kolejną kwestią jest konstrukcja dachu. Wybierając projekt domu z płaskim dachem możemy pomyśleć nad stworzeniem zielonego dachu. Zgodnie z przepisami, 50% takiego dachu może być zaliczone na poczet powierzchni biologicznie czynnej, o ile tylko trawniki i kwietniki zajmują powierzchnię przynajmniej 10m2 dachu. W artykule o planie zagospodarowania terenu możesz dowiedzieć się więcej o tym, jak umiejętnie wykorzystać dostępną przestrzeń, aby uczynić działkę bardziej praktyczną oraz dostosowaną do wymogów prawnych.

Jak poprawić małą retencję na terenie działki budowlanej?

Małą retencję można poprawić także poprzez zakup i montaż specjalnych instalacji, które poprawią wskaźnik retencji na terenie naszej działki budowlane. Mogą to być: sztuczne stawy, oczka wodne, a także zbiorniki systemów zbierania i gromadzenia wód opadowych. Zbiorniki retencyjne możemy podzielić na powierzchniowe oraz podziemne. Do tego dochodzą wspomniane już zielone dachy, które można stworzyć na płaskim dachu. Zielony dach składa się z warstwy hydroizolacyjnej, termoizolacyjnej i zabezpieczającej. Nad nimi znajduje się warstwa drenażu, warstwa filtrująca oraz sama roślinność w postawi trawników oraz kwietników.